With sadness we announce the passing of Halina Drozdzal on June 16, 2016

Halina Drożdżal z domu Romanowska, urodzona 20 sierpnia 1937 r. w Ołyce, pow. Łuck z zawodu nauczycielka
Od 1959r. w Kanadzie, 20 lat przepracowała w kampanii TIMEX w dziale kontroli i 16 lat w Campbell’s w charakterze supervisora, gdzie wyróżniając się sumiennością, pomysłowością i zdolnościami w kierowaniu zespołem, kilkakrotnie otrzymywała nagrody i dyplomy uznania . Przede wszystkim za stworzenie programu obniżającego koszty produkcji oraz wyróżniające się przywództwo w nadzorze produkcyjnym. Zdobyła szacunek i zaufanie przełożonych będąc również w przyjacielskich relacjach z podwładnymi.
Przez ponad 40 lat śpiewała w chórze św. Cecylii ”Echo”, przy parafii św. Stanisława Kostki w Toronto, pełniąc jednocześnie funkcję V-ce Prezesa chóru .
Była członkiem Zarządu Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Okręg Toronto oraz członkiem Zarządu Stowarzyszenia Polskich Kombatantów Oddział Toronto.
W latach 2002-2005 pełniła funkcję Prezesa Funduszu Dziedzictwa Polek w Kanadzie Oddział Toronto.
Od początku istnienia Koła Pań „Nadzieja”, które zorganizowało się w 2005r, przy Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów nr. 20 w Toronto, pełniła nieprzerwanie z dużym powodzeniem funkcję Prezesa. Kierując grupą liczącą 120 członkiń odnosiła wiele zadziwiających sukcesów, szczególnie w sprawie udzielania wsparcia finansowego osobom najbardziej potrzebującym w Polsce i w Kanadzie. Dbała o wizerunek organizacji w środowisku polonijnym. Wielką wagę przywiązywała do kształtowania postaw patriotycznych oraz podtrzymywania tradycji i obyczajów wyniesionych z kraju ojczystego i przekazywaniu ich młodemu pokoleniu. Grupa z jej inicjatywy zawsze występowała w zielonych chustach – koloru nadziei - na uroczystościach z okazji ważnych rocznic i świąt narodowych organizowanych przez środowiska Polonijne. Starała się nawiązywać współpracę z innymi organizacjami i na miarę możliwości wspierać ich działania.
Z ogromną pasją podchodziła do każdej słusznej sprawy, doprowadzając przedsięwzięcie do celu. Posiadała niezwykły dar przywództwa i przekonywania. Swoim zaangażowaniem w bezinteresowną działalność charytatywną dawała przykład innym członkiniom, którym udzielał się zapał współpracy, gdy chodziło o otwarte serca i pomocne dłonie. Dla każdego znalazła czas, utrzymywała stały kontakt z Ośrodkami i osobami, którym Koło Pań „Nadzieja” udzielało pomocy, podzielając ich radości i smutki.
Z wrodzoną dyplomacją potrafiła rozstrzygać każdą kwestię sporną, by z rozbrajającym uśmiechem i nieukrywaną serdecznością ogarnąć swoje jak mawiała „Przyjacielskie Grono”. Każdemu w trudnych chwilach dodawała otuchy, pocieszając i proponując swoją pomoc. Była wszędzie tam gdzie zachodziła potrzeba bycia. Jej talent organizacyjny i ciepły stosunek do ludzi powodował zdobywanie przychylności, co przekładało się na budowanie lepszych relacji międzyludzkich i owocowało zdobywaniem osiągnięć i sukcesów w pracy charytatywnej całej grupy.
Za bezinteresowną działalność na rzecz środowiska polonijnego odznaczona przez Kongres Polonii Kanadyjskiej – Brązową i Srebrną Odznaką Honorową w uznaniu wybitnych zasług dla dobra Polonii Kanadyjskiej.
Odznaczona przez Stowarzyszenie Polskich Kombatantów, Srebrnym Krzyżem Kombatanckim za zasługi położone przy realizacji celów Stowarzyszenia.
Uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej przyznanym przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Prywatnie Halina była całym sercem oddana rodzinie. Kochająca żona, matka , babcia i siostra, na którą zawsze można było liczyć i oczekiwać wsparcia.
Odeszła do Pana osoba niepowtarzalna, której śmierć zniweczyła tyle planów i zamiarów, pozostawiając w nieutulonym żalu rodzinę, przyjaciół, bliskich, znajomych i swoje Koło Pań „Nadzieja”
Będzie nam Jej brakowało
„Człowiek odchodzi – Pamięć pozostaje”
Cześć Jej Pamięci !
(opracowała: Wanda Bogusz)